- zobowiązać (się)
- zobowiązać (się) {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}zobowiązywać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zobowiązać (się)
Look at other dictionaries:
zobowiązywać się – zobowiązać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brać na siebie jakiś obowiązek; podejmować się czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zobowiązała się do milczenia w tej sprawie. Zobowiązał się zrobić to na jutro. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zobowiązać — dk IX, zobowiązaćwiążę, zobowiązaćwiążesz, zobowiązaćwiąż, zobowiązaćał, zobowiązaćany zobowiązywać ndk VIIIa, zobowiązaćzuję, zobowiązaćzujesz, zobowiązaćzuj, zobowiązaćywał, zobowiązaćywany «nałożyć na kogoś obowiązek zrobienia czegoś»… … Słownik języka polskiego
zaprzysiąc — a. zaprzysięgnąć dk Vc, zaprzysiącsięgnę, zaprzysiącsięgniesz, zaprzysiącsięgnij, zaprzysiącsiągł, zaprzysiącsięgła, zaprzysiącsięgli, zaprzysiącsiężony, zaprzysiącsiągłszy zaprzysięgać ndk I, zaprzysiącam, zaprzysiącasz, zaprzysiącają,… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
zobowiązanie — n I 1. rzecz. od zobowiązać. 2. lm D. zobowiązanieań «to, do czego ktoś jest zobowiązany, co kogoś zobowiązuje; obietnica wykonania czegoś» Zobowiązania finansowe, płatnicze. Zobowiązania względem rodziny, wobec sprzymierzeńców, w stosunku do… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
podjąć — dk Xc, podejmę, podejmiesz, podejmij, podjął, podjęła, podjęli, podjęty, podjąwszy podejmować ndk IV, podjąćmuję, podjąćmujesz, podjąćmuj, podjąćował, podjąćowany 1. «podnieść z ziemi, unieść w górę, ująć, chwycić, dźwignąć» Podjąć słuchawkę… … Słownik języka polskiego
opodatkować — dk IV, opodatkowaćkuję, opodatkowaćkujesz, opodatkowaćkuj, opodatkowaćował, opodatkowaćowany opodatkowywać ndk VIIIa, opodatkowaćowuję, opodatkowaćowujesz, opodatkowaćowuj, opodatkowaćywał, opodatkowaćywany «nałożyć podatek, obciążyć podatkiem»… … Słownik języka polskiego
zadeklarować — dk IV, zadeklarowaćruję, zadeklarowaćrujesz, zadeklarowaćruj, zadeklarowaćował, zadeklarowaćowany «złożyć deklarację, zobowiązać się do czegoś, wyrazić gotowość do czegoś» Zadeklarować miesięczną składkę. Zadeklarować swą pomoc. zadeklarować się… … Słownik języka polskiego
kontrować — ndk IV, kontrowaćruję, kontrowaćrujesz, kontrowaćruj, kontrowaćował, kontrowaćowany 1. karc. «w brydżu: zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. sport. «w boksie: zadawać kontry, odpowiadać ciosami na ciosy… … Słownik języka polskiego
